પદ – ૨૯ ………………….૨/૨
વળી બોલ્યા રે , કરી વિહારી વિચાર,
સુણો ઉદ્ધવજી ધરી પ્યાર;. (ટેક)
વસી વ્રજમાં રે , લીધા સુખ અપાર,
ઉર સાંભરે સાંજ સવાર,
અહીંના જે સુખ અનેક,
અંતર નથી ગમતા એકઃ
જ્યારે સાંભરે વ્રજનો વિવેક,
ત્યાની પ્રીતિ રે મુજ ઉપર બેસુમાર, સુણો ઉદ્ધવજી. (૧)
રાત્રિમાં રે મળીને સર્વ ગોપાળ,
આવી બેસતા વૃદ્ધને બાળ;
મુજ સામું રે, રહેતા સ્નેહે નિહાળી;
ભ્રમણાઓ સરવે ટાળી.
સભા મોટી સરસ ભરાતી,
કથા વાર્તા ઉત્તમ થાતી,
ગર્બીઓ રૂડી ગવાતી;
સહુ ઉરમાં રે, રાજી થતા સુણનાર.
સુણો ઉદ્ધવ. (૨)
રજનીમાં રે ગોપ મળીને મિત્ર,
મુજ પાસે બેસીને પવિત્ર,
નિત્ય લખતા રે, મારૂં ચારુ ચરિત્ર,
જેમાં રચના વિમળ વિચિત્ર.
ક્યારે રાત્રિ મધ્ય વહી જાય,
પણ કાયર કદી નવ થાય;
એવો ઉત્સાહ સદાય,
કેમ વિસરે રે, એ જનના ઉપકાર.
સુણો ઉદ્ધવ. (૩)
ક્યારે કરતો રે હસ્તી ઉપર અસવારી,
ઘોડા પાલખી પેદલ ભારી,
વાજીંત્રો રે , વિવિધ પ્રકારથી વાજે,
જાણે મેઘ ગગનમાં ગાજે.
શિર છત્રને ચામર છાજે,
છડીદાર અગાડી વિરાજે;
બની શોભા ગોપ સમાજે,
નિરખીને રે હરખે સહુ નરનાર.
સુણો ઉદ્ધવ. (૪)
મોટા નૃપતિ રે, નિજ મંદિર પધરાવે,
ભલા અંતરકેરા ભાવે;
રૂડી રીતે રે, પૂજે પ્રેમ જણાવે,
મળવા મોટા જન આવે.
અત્તર ગુલાબ જળ સારા,
છાંટે સુગંધ દેનારા;
પ્રેમે વદે વચનો પ્યારાં,
ધન ગોકુળ રે, ધન્ય ત્યાંના રહેનાર.
સુણો ઉદ્ધવ. (૫)
વ્રજમાંહિ રે, વસી કર્યાં મેં કામ,
જનના સુખ સારૂં તમામ ;
કરી કરુણા રે, ધર્મ રૂડો દ્રઢ સ્થાપ્યો,
અધર્મીનો વંશ ઉથાપ્યો.
કેશી ધેનુક કામને ક્રોધ,
તેને માર્યા કરીને શોધ;
બહુ લાયક દેઇને બોધ,
સુર સ્વર્ગે રે, હરખે ગુણ ગાનાર.
સુણો ઉદ્ધવ. (૬)
હરિ મંદિર રે દર્શન કરવા જાતા,
હરિને જોઇને હરખાતા;
બ્રહ્મચારી રે પ્રવિણ જે પંકાતા,
મળી રાજી હૃદયમાં થાતા..
બોલે મરમાળા બોલ,
સ્વાદે સાકર સમતોલ;
મને આનંદ કરતા અતોલ,
કેમ વિસરે રે એવા જે બુદ્ધિ ઉદાર. સુણો ઉદ્ધવ. (૭)
હું મથુરાં રે જાવા થયો તૈયાર,
ત્યારે વ્રજમાં સૌ નરનાર;
મુજ રથની રે , પાછળ પાછળ દોડે,
કોઇ કરગરીને કર જોડે.
કહે વિઠ્ઠલ વહેલા વળજો,
મન મહેર કરી ફરી મળજો;
બોલ્યા પ્રમાણે પળજો,
શી ? રીત રે, દિવસ હવે જાનાર.
સુણો ઉદ્ધવ. (૮)
એમ પ્રેમે રે વિનય વચન ઉચ્ચારે,
મુને ઉપજી કરુણા ભારે;
મળવાનું રે , વચન દીધું મેં જ્યારે,
ધરી ધીરજ કાઈંક ત્યારે.
પડે દેહથી જુદા પ્રાણ,
થયાં એવાં અચેત પ્રમાણ;
ત્યાંની દીઠી અપૂર્વ તાણ.
વળ્યાં પાછા રે, દીઠો ન રથ જે વાર.
સુણો ઉદ્ધવ. (૯)
બહુ લાયક રે , વ્રજવાસીનો પ્રેમ,
સોના રૂપાના વાસણ જેમ;
પડે ગોબો રે, એતો ઉપાડી દેવાય,
પણ નુકશાન ક્યારે ન થાય.
અન્ય સ્થળનો પ્રેમ છે કેવો,
જાણો કાચના વાસણ જેવો;
અતિ સાચવવો પડે એવો,
કદી ફુટે રે , સંધાય નહીં કોઇ વાર.
સુણો ઉદ્ધવ. (૧૦)
ઘણા દેવસ રે , વિત્યા મુજ વિયોગે,
હશે દુઃખી સહુ એ રોગે;
મારૂં કહેજો રે, ભલા થઇ વૃતાંત,
થશે સાંભળી કાંઇક શાન્ત.
માટે ઉદ્ધવ જાઓ જરૂર,
ઉર પ્રેમે ભરી ભરપૂર;
કરો રાજી દર્શનાતૂર,
કહેજો મળશે રે, રઘુવીર સુત કુમાર.
સુણો ઉદ્ધવ. (૧૧)
_______________________________________________
૧. કેશી= ઘોડારૂપ દૈત્ય ને ધેનુક-ગર્ધભરૂપ દૈત્ય .
અંખી આયકે મોય લગી જીવન જાદુગારે કી
અંખીઆં અંખીઆં હાંરે, પ્રિય દરશકી પ્યાસી રે.૩/૩
અંગમાં દેખાય છે રે, વહાલા ! પ્રકટ તમારે ચેન
અંગુઠી આપો અમને અવતારી તમોને કર જોડી કહીએ.
અંગુઠી ન લીની અંગુઠી ન લીની કે લીની નહિ માત .
અંગુલીકા મૃદુલ રુપાળીરે, ૭/૮
અંગો અંગને દિયે છે બાળી, નથી પ્રભુની આજ્ઞા જ પાળી;
અંચરવા મોરો છાંડો સાંવરે, અંચ. પ્યારે બંસીવારે છાંડો
અંજનીપુત્ર મહાબળવંતા, ત્રિભુવનમાં વિખ્યાત હો;
અંત સમય ઉર ધરજો રાજ, અંત સમય ઉર ધરજો ;
અંત સમયમાં રે સૌ ભક્તને રે, સંકટ તે કોય પ્રકારે ન થાય
અંત સમો જ્યારે તારો આવશે રે,
અંતકાળ વેળા કઠણ , કષ્ટ કોટીધા થાય;
અંતકાળે આવી રે મારી, શ્રીઘનશ્યામ કરો સહાય રે
અંતકાળે આવી રે સંભાળી લેજો શામળા રે, જોશો મા અમારા અવગુણ શ્યામ
અંતકાળે કઠણ વેળા આવશે, અંતકાળે કઠણ વેળા આવશે રે
અંતર ઉદાસી રહે છે, અંતર ઉદાસી રહે છે, અંતર ઉદાસી રહે છે રે
અંતર ચતુર હરે, સુંદર હરિ.અંતર.
અંતર દાઝે છે અતિ, અંતર દાઝે છે અતિ, અંતર દાઝે છે અતિ રે
અંતર દેખ તપાસી તેરા કોન, અંતર દેખ તપાસી રે
અંતરગતની વાતુ, અંતરગતની વાતુ, અંતરગતની વાતુ રે
અંતરજામી છો ભવતારણ પ્યારા શ્રી હરિ રે આવ્યો શરણ તમારે ભવસાગર ફેરા ફરી રે
અંતરજામી જગદગુરુ ઇશ્વર, ભક્તવત્સલ ભયહારીહો ;૩/૪
અંતરજામી શ્રી કૃષ્ણ જાની લઇ, ઇન્દ્ર કોપ કિયો ભારી હો;
અંતરના જામી શું કહીએ આપને
અંતરની કેને કહીએ, અંતરની કેને કહીએ, અંતરની કેને કહીએ રે
અંતરપટ ખોલો હરિ હમસે હસી બોલો
અંતરમાં તારા જોને વિચારી, જોને વિચારી
અંતરમાં હું નિરંતર ધારું, શ્રી હરિ ધર્મ કુમાર,
અંતરમેં ગિરિધારી ધરેરી મેં તો અંતરમેં ગિરિધારી
અંત:શત્રુ છે આખલા, સમર્થ શ્રીહરિરાય
અંતિમ સત્ય છે શ્રીજીમહારાજ
અંતે ઉઠી જાવું એકલું, મેલી ગામને ગરાસજી;
અંતે જાવું ઊઠી એકલા રે, સંગે આવે ન કોય, પંડિત રંક ને રાય કે
અંતે જાવું છે ઊઠી એકલા હો જાણજે, સગાં ન આવે કોઈ સાથ રે
અંતે જાવું છે એકલાં રે, સંગે આવે ન કોઇ, માતાપિતાને ભાઇ દીકરા
અંતે લેવા જમ આવશે જીરે, સર્વે મળી સંગાથ રે ૩/૪
અંતે સંતને તેડાવે રે પ્રભુનું ભજન કરવા..
અંધકાર ને અજ્ઞાન રૂપ, એવું માયાતણું છે સ્વરૂપ;
અંધને કર્યા દેખતા, અજ્ઞાનીને જ્ઞાન
અંબર આભૂષણ અતિ ભારી, માથે મુગટ ધર્યો સુખકારી
અંસુવન સુખે રે મોરી અખિયાં
અકળ ગતિ છે તમારી મારા ઇશ્વર અકળ ગતિ છે તમારી રે
અક્કલે ઉચાળો ભર્યો ઓચિંતા, નથી રેવું આ નગરમાંયજી
અક્ષયતૃતીયા આજ સુભગ દિન, આઇ અતિ સુખદાઇ હો;
અક્ષર થકી બીજા બ્રહ્મ કહે છે ભિન્નરે, તે તો પામે બ્રહ્મ સુસુપ્તિમાં લીન રે
અક્ષર પર હરિ શ્રીજીમહારાજ
અક્ષર બ્રહ્મ જેને કે છે નિરાકાર રે, બીજે રૂપે રહ્યો છે સાકાર રે
અક્ષરથી વિમાન ઊતર્યાં રે, આવ્યા અવનીને માંય
અક્ષરધાંમ થી આવીયા, સહજાનંદ સુખધામ, પ્રગટ્યા પુરવમાં;
અક્ષરધામ અલૌકિક જડે નહિ, અક્ષરધામ
અક્ષરધામ આપે પુરુષોત્તમ નાથ રે,
અક્ષરધામ નિવાસી શ્રીહરિ સોઈ
અક્ષરધામ સુધામિ મનોહર, શામ સદા સુખધામ નમામી,
અક્ષરધામથી આવિયા રે, પુરુષોત્તમ સુખધામ, અખંડ સુખ આપવા રે
અક્ષરધામથી પધાર્યા મારો વાલીડો
અક્ષરધામના ધામી મારા, સહજાનંદજી સ્વામી રે
અક્ષરધામેં કેમ જાશો જીજ્ઞાસુ ? માયા અક્ષરમા જાતાં રોકશેરે,
અક્ષરના આધાર, આવોને અક્ષરના આધાર ૨/૨
અક્ષરના વાસી રે અવની આવીયા,
અક્ષરના વાસી વ્હાલો આવ્યા અવની પર
અક્ષરના વાસીરે અવની આવ્યાછે;
અક્ષરની રેલ વૃષવંશીની વેલ્ય,અવની પર આવી અક્ષરની રેલ
અક્ષરપતિ અલબેલડારે, આવ્યા અમારે કાજ;
અક્ષરપતિ અવની પર આયે રે, અક્ષરપતિ
અક્ષરપતિ આજ અવની પર આવ્યા રે, સર્વે સમાજ ત્યાં થકી લાવ્યા રે
અક્ષરપતિ નાથ અઢળક ઢળિયા રે, આવ્યા શરણે તેના ફેરા ફળિયા.
અક્ષરપતિ સોઇ નંદકુમાર ભયે, હરન સબે ભુભારા હો;
અક્ષરપતિ હો અલબેલ...શામરા તુમ
અક્ષરપતી આવિયા અવતારી રે,
અક્ષરમુક્ત કર્યા અમને, સમરથ સુંદરશ્યામે
અક્ષરવાસી અલબેલા તમ પરવારી
અક્ષરવાસી આવોને મારે ઓરડીયે રાખું જોરડીયે.
અક્ષરવાસી વિલાસી વડતાલના રે, ભલે આવ્યા ભુપર ધરી ભાવ;
અક્ષરાતિત અનાદિ દિવ્ય સિંહાસન દિવ્ય છબી છાજે;
અખંડ તુમારી આરતી, બદ્રીપતિ દેવા
અખંડ પિયાજીની આરતી, અતિ હેતે ઉતારૂં મહા મનોહર મૂરતિ, અંતરમાં ધારૂં,
અખંડ બિરાજો વાલા મારે મંદિર મોરારિ,
અખંડ રહો મંદિરિયે મારે, મોહી હું તો છોગલિયે તારે
અખંડ સુખિયો કરવા મુજને અખંડ તત્પર તમે રહો છો
અખંડમૂર્તિ, અકળમૂર્તિ, અજીતમૂર્તિ, અવતારી
અખિયન બીચ અબીર ડાર્યો, ડાર્યો અખિયન બીચ અબીર ;
અખિયનકી લગી ચટકી સજની અંખિ.
અખિયનમેં હો અખિયનમેં. લટક, લાલનકી વસી
અખિયા રંગદીની, શ્યામ મોહે બાવરી કીની
અખિયાં અટકી દેખત બનવારી..
અખિયાં અટકી રહી લખી છબી નટકી
અખિયાં અટકી રૂપ રસાલ , દેખી મુખ મદન ગોપાલ.....
અખિયાં અટકી સલોને રૂપ;
અખિયાં અબીર ગુલાલસે ભરી .
અખિયાં ઉરજ રહીરે, રસિક તેરે રૂપમેં૪/૪
અખિયાં ઓટ ભયે અકુલાત
અખિયાં તેરી ચટક રંગીલિયાં વે;
અખિયાં દરશ વિના દુઃખ પાવે, પ્રાણજીવન પિયાદર્શકી પ્યાસી, પળ જુગ સમ એક જાવે
અખિયાં દરશદી પ્યાસીયાં પ્યારાવે;
અખિયાં ધરત નાહીં ધીર સૈયો મોરીવે;
અખિયાં ફરકન લાગી રે, અબ રે સૈયા મોરી, દૃગ ફરકત મોરી અંગિયા તરકત
અખિયાં ભરી હે ગુલાલસે મોરી....
અખિયાં રૂપ લોભાણી રસિયાવરકે
અખિયાં લગીરી મોય..