પદ- ૧૭૧ …………………..
શ્રીકૃષ્ણનારાયણના વિયોગ વિષે બારમાસ
(પદ રાગ વેરાડી)
“ સખી કારતક માસે કંથ, પીયુ ગયા પરહરિ;” એ રાગ પ્રમાણે.
સખી ચૈતરે ચતુર સુજાણ, પભુએ પરહર્યાં;
પીયુ તજી ગયા પરદેશ, રોતાં અમને કર્યાં. (ટેક)
સખી વૈશાખે વિરહ વ્યાકુળ, પોકારે કામનીઃ
સખી અંતરે દુઃખ ઉભરાય, વેરણ થઇ જામની. (૧)
સખી જેષ્ઠ માસે જગદીશ, વિના ઝૂરતી રહું;
સખી આ દુઃખડાની વાત, કેને જઇને કહું. (૨)
સખી અષાડે આવી આકાશ, ઘટા ઘનની ચઢી;
ઘનશામ વિના સખી આજ, સુની પડી સેજડી. (૩)
સખી શ્રાવણ માસે સર્વ, પૂજે જઇ શિવને;
સખી જદુપતિ વિના જરૂર, ઝાઝું દુ;ખ જીવને. (૪)
સખી ભાદરવે ભરપૂર , સરિતા જળની ભરી;
સખી કૃષ્ણે કઠણ થઇ છેક, કંગાલ મુને કરી. (૫)
સખી આસોએ ચંદ્ર આકાશ, પૂરણ કિરણ થયો;
મારો બાળ સનેહી નાથ, વિદેશે વસી રહ્યો. (૬)
સખી કારતક માસે કૃષ્ણ , મેલી મથુરાં ગયા;
સખી નિરદય નંદકુમાર, દિલ્લેથી તજી દયા. (૭)
સખી માગશર મહિના માંય, મળું ક્યાંથી માવને;
કરું હૈડાની પૂરણ હામ, ભેટું ધરી ભાવને. (૮)
સખી પોશ માસે પડે ટાઢ , હિમાળો હળહળે;
સખી પાસે નહીં સુખધામ, તેથી પિંડ પરજળે. (૯)
સખી માઘ માસે સુવસંત, વધાવે સાહેલડી;
સખી મારી ભાગી ભવમાંય, બળવંતની બેલડી. (૧૦)
સખી ફાગણ ફૂલ્યો અપાર, ફૂલી વનવેલિયો;
સખી હું કરમાણી નાર, સંદેશો ન મેલિયો. (૧૧)
સખી અધિક માસે અધિક, ઉરે આનંદજી;
મળીયા ભગવતસુતના શામ, શ્રીવૃજચંદજી. (૧૨)